علوم اعصابِ واقعيت مجازي از مواجهه مجازي تا پزشکي بدنمند
علوم اعصابِ واقعيت مجازي از مواجهه مجازي تا پزشکي بدنمند
ژورنال : Frontiers in Psychology
در مقاله فراتحليلي پيش رو استفادههاي گوناگون واقعيت مجازي براي سلامت رفتاري مورد بررسي قرا گرفته است. براي انجام اين کار فراتحليلها و بررسيهاي روايتي و نظاممند که در اين زمينه طي 22 ماه اخير به چاپ رسيده بودند مورد بررسي قرار گرفت. 25 مقاله گوناگون به پتانسيل باليني اين فناوري در تشخيص و درمان اختلالات سلامت رواني اذعان داشتهاند. نه مقاله ادبيات موجود در مورد اثرگذاري VR در درمان روانپزشکي/سلامت رواني را مورد بررسي قرار دادهاند. تمام اين مقالات اظهار ميکنند که VR (واقعيت مجازي) براي درمان مشکلات سلامت رواني مناسب است و ميتواند به حوزههاي بسياري از اختلالات اضطراب و خوردن تا سايکوز و اعتياد کمک کند.
بيشترين استفاده از VR در سلامت رفتاري در حوزه موجهه درماني است. در VRE (Virtual Reality Exposure ) مانند مواجهه درماني کلاسيک بيمار با سلسله مراتب درجهبندي شدهاي از محرک مواجه ميشود، تنها با اين تفاوت که VR جايگزين ديگر تکنيکهاي مواجهه (مانند مواجهه در محل و مواجهه خيالي) ميشود. در درمان اختلالات پيچيده اضطرابي معمولا VR با روشهاي ديگري مانند تمرينات تنفسي و آرامشبخش، تمرينات کنترل توجهي و خودمختاري، بيوفيدبک و/يا بازسازي شناختي ترکيب ميشود.
پنج مقاله شامل يک فراتحليل به طور خاص استفاده از VRE در درمان اختلالات اضطرابي را مورد بررسي قرار داده بودند. دادههاي موجود نشان داد که VR قادر است علائم اضطراب را به شکلي معنادار در طيف وسيعي از اختلالات اضطراب شامل فوبياها، اختلالات استرسي پس از آسيب رواني، اختلالات پانيک و بازارهراسي، اختلالات اضطراب اجتماعي، استرس رواني و اختلالات اضطراب عمومي کاهش دهد. پيامدهاي باليني به طور کلي بهتر از وضعيت گروه ککنترل بوده و با مواجهه درماني در محل قابل قياس بودند.
گروه دومي شامل پنج مقاله اثرگذاري VR در درمان اختلالات خوردن و وزن را مورد ارزيابي قراردادند. از VR در اين حوزه به دو شکل استفاده ميشود. در شکل اول مواجهه با نشانهي محرک بحراني در VR (براي مثال غذا يا بدن انسان) باعث کاهش سطح اضطراب توليد شده توسط آنها و قطع بازتحکيمي خاطرات بد ميشود. در شکل دوم، از VR براي تسهيل بروزرساني بازنماييهاي موجود از بدن استفاده ميشود. براساس نظريه جديدي اختلالات خوردن و وزن ممکن است پيامد اختلال وسيعتري در يکپارچهسازي چندحسي باشد که فرد را در خاطرهاي قديمي از بدن نگه ميدارد. واقعيت مجازي اجازه ميدهد تا بازنمايي اشتباه از بدن بوسيله دو استراتژي متفاوت بروزرساني شود. در استراتژي اول به نام «تغيير در چارچوب مرجع» شخص در VR وضعيت منفي که با بدن مرتبط است (مانند دست انداخته شدن) را هم به شکل اول شخص و هم سوم شخص دوباره تجربه ميکنند (مثلا به شکل ديدن و حمايت از آواتار خود در دنياي VR). در استراتژي دوم به نام «مبادله بدن» از VR براي القاي حس وهمي مالکيت بدني مجازي با اندازه و شکلي متفاوت استفاده ميشود. با اينکه تعداد بررسيهاي کنترل شده موجود در اين زمينه از اختلالات اضطرابي کمتر است، اين حوزه به سرعت تکامل يافته است. به طور بخصوص چهار کارآزمايي باليني تصادفي متفاوت، يکي در زمينه اختلالات خوردن، يکي در زمينه چاقي مفرط، يکي در زمينه اختلال پرخوري و يکي در زمينه اختلال پرخوري و پرخوري عصبي نشان دادند که در پيگيريهاي انجام شده 6 و 12 ماه بعد، VR اثرگذاري بالاتري از استاندارد طلايي در اين حوزه، يعني درمان رفتاري-شناختي دارد.
منبع : https://ravanavr.com
https://www.goodreads.com/user/show/143323873-samih-berge |
https://www.behance.net/samihberge |
https://samihberge3.livejournal.com/profile |
برچسب ها : ,